- inmoror
- immŏror ( inm- ), ātus, 1, v. dep. n. [in-moror], to tarry or remain in, to stay upon or at, to linger near a place (postAug.).I.Lit. (constr.:II.
in aliqua re, alicul rei): ut saturae studiosius nidis immorentur,
Col. 8, 5, 14:puer meridiano inmorans,
Plin. 9, 8, 8, § 25.—Trop.:ne terrenis immorer,
Quint. 2, 16, 6:honestis cogitationibus,
Plin. Ep. 1, 8, 8: non exigo, ut immoriaris legationi, immorare, Auct. ap. Quint. 9, 3, 73:non arbitror mihi in hoc immorandum, quid sit, etc.,
id. 11, 2, 4.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.